Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Yangının adı leyla
Çaresiz kalmıştı Leyla da...
Kavuşmak imkansızdı...
~ ~ ~
İhtiyar tatlı-sert yol gösterdi.
-Gir şu odaya.. Çağır Leyla'yı...
Aklı almadı önce...
Pek de inanmamıştı...
Ama yapacak da başka birşey yoktu...
Çaresiz adam, çaresiz odaya girdi...
Sayıkladı günler boyu...
Çıkmadan o odadan, çağırdı Leyla'yı...
Kırk asırdır yandığı aşkı, daha kırk vakit dolmadan...
İşte geliyordu..
İşte görüyordu, Leyla kendisini çağıranı ararcasına geliyordu...
~ ~ ~
Korktu genç adam...
Anladı genç adam...
Unuttu genç adam...
~ ~ ~
Gidip sarıldı ihtiyarın eline...
"İstersem olduğuna göre...
Bana aşkı öğret..."
Dedi ki ihtiyar:
-Bu kainat...
Aşkına yaratıldı sevgilinin...
Sen aşkı ne sandın?
~ ~ ~
Aşk...
Öyle bir istemek ki...
Kavuşmak mecbur kalsın...
MURAT BAŞARAN