Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

Ülfet

ÜLFET

Ülfet, insanların dinî ve dünyevî işlere bakışlarının, gö­rüş, fikir ve inançlarının mutabakat hâlinde olması netice­si, birbirlerine karşı samîmi muhabbettir. İmâm-ı Gazali Hazretleri ülfete dört sebep göstermektedir.

1- Dış görünüşündeki iyilik ve güzellik, iç alemindeki iyi ahlâk, yüksek akıl, büyük ilim veya şerefli olmak gibi iyi ve güzel olan vasıfları güzel bularak, görmek ve mü­şahede İle tat almak için ülfet.

2- Dünyevî bir maksada ulaşmaya sebep olması için bir şahsa; ilim, fen, ticâret veya bir meslek öğrenen tale­benin sevgisinden olan ülfet.

3- Uhrevî bir gayeye vâsıta olması îtibâriyle bir şahsa olan muhabbet. İlmi, âhireti kazanmak ve ebedî mutlulu­ğa vesile olması için öğrenenlerin hocasına olan muhab­betlerinden neş'et eden ülfet.

4- Hiçbir istifâde maksadı olmaksızın, hâlis niyetle, yal­nız Allah için olan muhabbetten hâsıl olan ülfettir ki, ülfe­tin en yüksek derecesidir.

Bu derecedeki ülfete sebep olmuş insanlarda da şu beş vasıf mutlaka aranır:

1- Akıl. Zîrâ ahmağın veya akılsızın sohbetinden hayır umulmaz.

2- Güzel ahlâk. Çünkü nice akıllılar vardır ki, güzel ah­lâka sahip olmadığı için gazap, şehvet, cimrilik ve kor­kaklık gibi kötü huyların esiri olmuştur. Onun sohbetin­
den hiçbir hayır umulmaz.

3- Fâsık olmamak. Salih amellere devam eden olmalı. Günahta ısrar edende Allah korkusu kalmaz.

4- Sağlam ve temiz bir îtikâdı olmalı. Böyle olmayanın ülfet ve sohbetinden hayır gelmez.

5- Haris olmamak. Çünkü dünyâya hırsla ve açgözlü­lükle bağlanan kimse menfaati için her kötülüğü yapabilir.

Ülfet olunup sohbetinde bulunulan bir insanda alçaklık ve ihanet sabit olmadıkça onunla münâsebeti hemen kesmeyip onu doğru yola sevk etmek için uğraşmak lâzımdır.

Hayatın İçinden İslam