Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

Def’i mazarrat, celb-i nef’a racihtir

DEFâ€™İ MAZARRAT, CELB-İ NEF’A RACİHTİR

ZEKERİYA A.S. NEDEN YEMEĞE DAVET ETMEDİ?
Zekeriya a.s. son derece cömertti ve kendi el emeği ile maişetini temin ederdi. Bir keresinde bir inşaat isinde çalışıyordu. Çalışma arasında, ancak kendisine yetecek kadar ekmek getirdiler.

Zekeriya a.s. kendisine verilen ekmeği yerken, yanına başkaları da geldi. Zekeriya a.s. onları yemeğe davet etmedi. Onun cömertliğini bildikleri için, gelenler, bu tutuma şaştılar. Zekeriya a.s. ekmeğini bitirdikten sonra, şu açıklamayı yaptı:

“Ben burada gündelikle çalışıyorum. Bana düşen işi gereği gibi yapabilmem için, bu ekmeği verdiler. Aldığım ekmeği hep beraber yesek, size de bana da yetmeyecek. Ve ben, verimli şekilde çalışamayacağım. İş sahiplerinin hakkı üzerimde kalacak. İşte bunun için sizi yemeğime davet etmedim.”

Hakperest bir insan, Allah-ü Teala’nın bahşettiği nur ile böyle ince düşünür. Yemeğe davet bir fazilet ise, işinde gereği gibi çalışmak da bir farzdır. İşinde zayıflık, farzda noksanlık iken, daveti terk etmek fazilette noksanlıktır.

Farzın yanında faziletin hükmü kalmaz.
Zira “Def-i mazarrat, celb-i nef’a racihtir.”

(Tercih noktasında, kötü bir şeyi def etmek faydayı elde etmeye tercih edilir demektir. Bu misalde kötü olan husus farzda noksanlık yapmaktır. Cömertlik haddizatında güzel bir haslet olmasına rağmen farzda noksanlık yapmamak için burada cömertlik terk edilmiştir.)

Hayatın İçinden İslam