Zor soru sorarsin kardesim, bunlar cözülmüs degil.

Ama careler tükenmez, bu huylarini önce bileceksin;
Sonra tasavvufta bunlari yenmenin careleri var onlari ögreneceksin,
Yani nefsini terbiye etmek, Allah'in kurallarini O görüyor, duyuyor, biliyor
Diye düsünmeli kisi, azabi O'nun gücünun herseye yettigini, Idrak edenin boynu egilir, huyu yumusar ve Sevgi ALLAH sevgisi Peygamber sevgisi, sevenlerinin sevgisi, ...... bunlari yenmeye yeter.
Gûzel kardesim, söylediklerin hep iman zayifligindandir.
Allah'i bilen ürperir, kendinden baskasi ile ugrasmayi birakir.
Cünku ahiret dünyadan daha gercektir inanana..
Rabbim imanimizi kuvvetlendirsin.

Öncelikle duanıza amin diyorum melissa kardeşim.

Peygamber efendimizin (sav) bir hadis-i şerifesinde şöyle buyurur.
“Her doğan, İslâm fıtratı üzerine doğar. Sonra, anne-babası onu Hıristiyan, Yahudi veya Mecusi yapar.”
Hepimiz aslında genlerimizde islam fıtratı üzerine doğarız. Fakat daha sonra çevrenin etkisi ile huyumuz, kişiliğimiz ve karakterimiz şekillenir. Bu bilimsel olarak da ispatlanmış bir olgudur. Bu şekillenme sırasında düşülen çelişkiler de ikinci sorunuzun cevabı olsa gerek. İlmiyle amel edememek ve Tahkik-i İman'a değil de Taklid-i İman'a sahip olmak ve bundan dolayı hakikate emin adımlarla ulaşamamaktan kaynaklanıyor diye düşünüyorum.
İnsan bildiği ve tanıdığı şeyi sever ve korkar. Rabbini tam olarak tanıyamamış ve sırf toplum ya da çevre inanıyor diye inanan ve inancını tahkik edemeyen birinden Allah'ı sevmesini ve ondan korkmasını bekleyemezsiniz.
Burda ilim sahiplerine çok büyük bir görev düşüyor. Tanıtmak!!! Rabbini tanıması gerektiği gibi tanıyamamış insanlara onun Esma-ül Hüsna'sını öğretmek ve öğrendiği gibi de yaşamasını sağlamak.
Aslında bu konuda yazılacak o kadar çok şey var ki şimdilik kelamımızı burda keselim.