Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

Nebülözler utanır, senin olduğun yerde.

Buhurdan bakışların çiselesin gönlüme.
Zamandan çıkar beni, al götür gül yüzlüme.

Yollarında bekleyen güller muştunu koklar,
Seni söyler her şarkı, taşlara çarpan sular.

Müjdesiydin baharın, mecnunlara pusula,
Derd-i Eyyûb’a sabır, tebessümdün yoksula.

Güzelliğin okunur aynanın sanatında,
Sana taşınan renkler, bülbüller kıratında.

Hangi bülbül lâl olmaz, işitir de sesini.
Efsunlu gözlerinde dâra çekse nefsini...

Dağlara diz çöktüren âsi dalgalar diner,
Senin yüzdüğün suya, serin uykular siner.

Gülücükler yeşerir, sürgün verilir derde,
Nebülözler utanır, senin olduğun yerde.

Sırlarını şairin, şiirle hece hece,
Yoğurmak bana düştü ayın küstüğü gece.

Bâğ-ı İrem’de hasret, böğürtlendir derdiğim,
Çöllerin serabıdır yıllarımı verdiğim.

Teranesi çalınır içimde yalnızlığın,
Acısıdır benimki susuz kalmış balığın.

Düşünceler beynimde gem vurulmuş birer at,
Sırların yumağında kördüğüm oldu hayat.


Yazar M. Faik GÜNGÖR

Şiir