Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Cehennem nasıl kazanılır
Evet Mollacami müdavimleri, konumuz yazı itibari ile biraz uzun gibi ama sabırla okuyunuz, eminim ders çıkaracaksınız, hadi kolay gelsin.
Allahü Teâlâ biz kullarını bu âleme göndermiş getirmiş, akıl vermiş ve kitap indirmek suretiyle emirlerini buyruklarını, yasaklarını, nehiylerini bildirmiştir. Bunlardan başka hükümlerini tarif, yasaklarını teşrih ve âyetlerini tefsir edecek peygamberler de göndermiştir.
Ama insaoğlunu muhayyer bırakmıştır. Muhayyer bırakmasının yanında insanoğluna akıl, fikir, irade, mantık
gibi büyük nimetler nasip etmiştir. Vermesinin sebebini de iyiyi, kötüyü, ayırt etsin ve Benim emirlerini, nehiylerini bilsinler ona göre hareket etsinler buyurur gibi.
İşte bu emirleri yerine getiren ve haram kıldığı şeylerden kaçanlara, İlâhî mükâfat olmak üzere,
ebedî hayatın saadetlerini ve nimetlerini toplayan Cennetler vâd olunmuş;
bunların aksine hareket edenlerin uğrayacağı İlâhî bir hapishane bulunduğu haber verilmiştir. Oda hepimizn bildiği gibi Cehennemdir.
İşte burdan yola çıkarak az kelimeler ile Cehennemi anlamaya çalışalım.
Kur'ân-ı Kerim'in müteaddit yerlerinde defaatle cennet ve cehennem'den bahsolunmuş.
Kur'ân-ı Kerim'in yüz kırk yedi yerinde ve muhtelif lâfızlarla cennetten; yetmiş yedi mahallinde de cehennemden bahsolunmuştur.
Efendimiz (sav)'e Cebrail aleyhisselamın haber verdiği bir yazı ila yazımıza bihayet verelim.
Bir gün Peygamber efendimiz (sav) Cebrail aleyhisselama Cehennemi sordu.
Cebrail aleyhisselam da uzun uzun Cehennemi anlatti. Peygamber efendimiz anlatilanlara dayanamayip bayildi. Ayildiginda buyurdu ki:
Ey Cebrail (as), böyle siddetli, korkulu, dehşet, felaket yere benim ümmetimmi girecek?
Evet dedi. Ümmetinin büyük günah isliyenleri işte bu Cehenneme girecektir buyurdu.
Bunun üzerine Peygamber efendimiz (sav) cok agladi. Cebrail aleyhisselam da agladi. Sonra Peygamber efendimiz (sav) odasina cekildi. Sadece namaz icin disari cikiyor bunun disinda kimseyle görüsmüyordu.
Peygamber efendimizin disari cikmayisinin ücüncü gününde hazreti Ebu Bekirin Sıddık kapının önüne gelerek.
Resulullah sav)'i görmek mümkün mü? diye seslendi. Fakat icerden bir cevap gelmeyince aglayarak kapidan ayrildi. Ayrılmak zorunda kaldı.
Sonra hazret-i Ömer gelip, ayni sekilde söyledi. Ona da odadan cevap gelmeyince oda agliyarak oradan ayrılır.
Sonra Selman-i Farisi hazretleri gelir. Ona da odadan bir cevap verilmeyince, gelmeyince agliyarak hazret-i Ali Kerremellahü vechenin evine gidip durumu anlatti. Hal böyle olunca Hazret-i Fatima hemen hane-i saadete kostu.
Ey Allahin Resulü ben kerimeniz, kizinizım dedi.
Peygamber efendimiz (sav) o anda o esnada secdeye kapanmis ümmeti icin agliyordu. ( Yani bizler için ağlıyor kardeşlerim. )
Hz Fatima, kapi acilip iceri girince babasinin aglamaktan yüzünün sarardigini solduğunu gördü.
Babacigim size böyle ne oldu? diye sordu Hazreti Fatima.
Peygamber efendimiz (sav) buyurdu ki:
Ey kızım Hz Fatima, bana Cebrail (as) gelip Cehennemi, Cehenneminm tabakalarini anlatti. Ümmetimden büyük günah isliyenlerin Cehenneme atilacagini bildirdi, iste beni aglatan, hüzünlendiren, kederlendiren budur.
Sonra Hz Fatima annemiz, ümmetinden günah isliyenlerinin Cehenneme nasil gireceklerini sordu.
Peygamber efendimiz söyle buyurdu
Günahkarlar tutulup Cehenneme götürülürken, "Ya Muhammed" "Ya Muhammed" diye bagirarak giderler.
Fakat Cehenneme yaklasip Cehennem meleklerini görünce, korkudan bunu unuturlar.
Melekler:
Sizler kimlersiniz, diye sual ettiklerinde
Biz, kendilerine Hz Kuran inmis olanlardan ve Ramazan-ı şerifte oruc tutanlardaniz, derler.
Melekler de:
Kuran-i kerim Muhammed aleyhisselamin ümmetine inmistir, derler.
Bunun üzerine benim Peygamber efendimizin ismini hatirlayip
Bizler Muhammed aleyhisselam (sav) ümmetindeniz, derler.
Melekler de:
Kuran-i Kerimdeki Allahü tealaya asi olan kimselerin hallerini bildiren ayetlerden haberiniz yok muydu? size gelmedimi hiç duymadınızmı okumadınızmı diye sorar.
Onlar da derler ki:
Vardi fakat gaflete geldik, gaflete daldık, Her şeyi hafife aldık, söylenenleri gale almadık, Okuduğumuz ile ame etmedik Seytana uyduk, derler.
Kendi hallerine cok üzülürler. Meleklerden izin isteyip hallerine uzun zaman aglarlar. Gözyaslari kalmaz, gözlerinden kan akmaya baslar.
Sonra melekler onlara derler ki:
Bu ağlamaniz bosunadir. Eger dünyada böyle ağlasaydiniz faydasi olurdu. Dünyada iken Allah korkusu ile ağlasaydiniz simdi burada ağlamazdiniz, ağlamayacaktınız
Sonra meleklere emir gelir:
Atin onlari Cehenneme. (Allah muhafaza)
Evet değerli okuyucularımız hep beraber gördük, okuduk, anladık. Ne etmemiz lazım veya nasıl hareket edeceğiz. Kendimizi bir daha gözden geçirip, Efendimizin de buyurduğu gibi "ölmeden önce ölünüz" ölmeyi başarmak gerekir, bu vesile ile seçilmiş insanlar arasına dahil olmak gerekir. Bizlere düşen, elden geldiğince onlara benzemeye gayret etmek, çaba göstermektir.
Ceprail (as) haber verdiği o pişman olan insanlardan olmamak dileğiyle...
( mollacami.net = Müderris )