Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
onlar böyleydi...
işiyle meşgul. Sahabe bekler. Ömer çalışır. Selam alınmamış, yüzüne bile bakılmamıştır.
İş biter. Ömer mumu söndürür. Bir başka mumu yakar. O anda selamını alır. Konuşmaya başlar.
Sahabe sorar:
- Ya Ömer, niçin hemen selamımı almadın ve niçin bir mumu söndürüp diğer mumu yaktın ve ondan sonra benle konuşmaya
başladın?
Hazreti Ömer (r.a.):
– Evvelki mum devletin hazinesinden alınmışdı.O yanarken özel işlerimle meşgul olsaydım Allah indinde mes'ul olurdum. Seninle
devlet işi konuşmayacağımız için kendi cebimden almış olduğum mumu yaktım, ondan sonra seninle meşgul olmaya başladım.
Sahabenin gözleri yaşarır, ellerini kaldırarak şöyle dua eder:
–Ya Rabbi! Hattab oğlu Ömer'i bizim başımızdan eksik etme!
Allah razi olsun,
Rabbim sahabinin ahlakiyle ahlaklandirsin.
Bu dünya dedigin neki?
Biraz çaba biraz gam ama
Rabbinin verdigi eline geçendir ama
Dikkat O'nun rizasini almak varya en güzel çaba...