Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

GERÇEK SEVGİ

[i]''Bebeğimi görebilir miyim''? dedi yeni anne.Kucağına yumuşak bir bohça verildi ve mutlu anne, bebeğinin minik yüzünü görmek için kundağı açtığı anda şaşkınlıktan adeta nutku tutuldu! Anne ve bebeğini seyreden doktor hızla arkasını döndü ve camdan bakmaya başladı.Bebeğin kulakları yoktu...

Muayenelerde, bebeğin duyma yetisinin etkilenmediği, sadece görünüşü bozan bir kulak yoksunluğu olduğu anlaşıldı. Aradan yıllar geçti, çocuk büyüdü ve okula başladı. Bir gün okul dönüşü eve koşarak geldi ve kendisini annesinin kollarına attı. Hıçkırıyordu....
Bu onun yaşadığı ilk hayal kırıklığıydı. ''Büyük bir çocuk bana ucube dedi...''diyerek ağlıyordu.
Küçük çocuk bu kadersizliğiyle büyüdü. Arkadaşları tarafından seviliyordu ve başarılı bir öğrenciydi. Sınıf başkanı bile olabilirdi; eğer insanların arasına karışmış olsaydı. Annesi her zaman ona ''insanların arasına karışmalısın'' diyordu, ancak aynı zamanda yüreğinde derin bir acıma ve şefkat hissediyordu.

Delikanlının babası, aile doktoru ile oğlunun sorunu ile ilgili görüştü; ''Hiç bir şey yapılamazmı?'' diye sordu.
Doktor ''eğer bir çift kulak bulunabilirse organ nakli yapılabilir'' dedi.
Böylece genç bir adam için kulaklarını feda edecek birisi aranmaya başlandı. İki yıl geçti, bir gün babası ''Hastaneye gidiyorsun oğlum, annen ve ben sana kulaklarını verecek birini bulduk,ancak unutma bu bir sır'' dedi.

Operasyon çok başarılı geçti ve adeta yeni bir insan doğdu. Yeni görünümüyle psikolojiside düzelen genç, okulda ve sosyal hayatında büyük başarılar elde etti.
Daha sonra evlendi ve diplomat oldu. Yıllar geçmişti, bir gün babasına gidip sordu ''Bilmek zorundayım, bana bu kadar iyilik yapan kim? Ben o insan için hiç birşey yapamadım...'' ''Bir şey yapabileceğini sanmıyorum'' dedi babası ''fakat anlaşma kesin,şu anda öğrenemezsin, yeri değil....

Bu derin sır yıllar boyunca gizlendi. Ancak birgün açığa çıkma zamanı geldi. Hayatının en karanlık günlerinden birinde annesinin cenazesi başında babasıyla birlikte bekliyordu. Babası yavaşça annesinin başına elini uzattı; kızıl kahverengi saçlarını geriye doğru itti; annesinin kulakları yoktu.
''Annen hiç bir zaman saçını kestirmek zorunda kalmadığı için çok mutlu oldu''diye fısıldadı babası.'
'Ve hiç kimse annenin daha az güzel olduğunu düşünmedi değil mi?

GERÇEK GÜZELLİK FİZİKSEL GÖRÜNÜŞE BAĞLI DEĞİLDİR,ANCAK KALPTEDİR!
GERÇEK MUTLULUK ,GÖRDÜĞÜN ŞEYDE DEĞİL ASIL GÖRÜNMEYEN YERDEDİR
GERÇEK SEVGİ,YAPILDIĞI BİLİNEN ŞEYDE DEĞİL,YAPILDIĞI HALDE BİLİNMEYEN ŞEYDEDİR!

kıssadan hisse