Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

Ey azalarım!!!

Göz neyi görürse akıl onun derdine düşüp onunla meşgul oluyor..

Öyleyse ey göz güzel bak !..

Sen güzel baktıkça güzeli gördükçe kainatın sayfaları açılacak bir bir önüne..
Sen bakmaman gerekenlere baktığında yorulacak akıl ve kalp.Gayenin önünü toz kaplayacak..

Kulak işittiği sözleri tekrarlıyor..

İşitilenlerden akla bir yol gidiyor sanki ve gereksiz her söz o yolda ilerleyip beyin kıvrımlarında yerini alıyor..

Öyleyse ey kulağım kötü şeyler işiteceğini bildiğin yerden kaç..Gıybet ve dedikoduya kapan..


Eller ve ayaklar her gün türlü işte çalışıyor..Gidilmesi yere götürmeyip uzanıveriyor bazen ayaklar bir yerlere..

Bazen eller vermesi gereken yere uzanmıyor..Geri çekiliyor..

Öyleyse ey el “veren” ol..Ve ey ayak en güzel yerlere taşı bu bedeni..

Kalp neyle doluysa ameller de o yönde oluyor..Kalbin ne kadar kısmını boş sevgiler kaplıyor?Sevgilerin esas sahibine yönelmeyince bir yük oluyor kalp..

Ey kalp seni Yaratan’dan çok sevebileceğin kimse var mı?…

Akıl…Güzelliklerin de kötülüklerin de gerçekleşmesinin önceki durağı..İradeyle yönlendirilen niyetlerle anlamlanan ameller…

İşte ey aklım düşünmektir mesleğin.. Tefekkürdür emelin..

Hayrı ve iyiyi hayal etmekte hayra karar vermekte iradene hakim olmakta yani senin işleyişinde belirleniyor her şey..Çizgiler böylece çiziliyor..

Dil türlü tatlarla mütelezziz..Türlü kelamlarla müteellim..
Bazen dökülen kelamın her biri ayrı bir tohum ayrı çınarlar yetiştirecek..
Bazen ağır bir yük olarak inecek insanların kalbine kırıcı sözler..

İşte ey dil!… Sarf ettiğin sözleri koru…Hayra dön şerde tutul..

İyi tad.. Fabrikanın yasakçısı hükmünü koru..

Bütün âzâlarımızın her daim şükrünü edâ edebilme duâsıyla

Tasavvûf