Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
ZEMHERİ-GÜLÜ MAHLAS
Senden kalan izlere, hiç basmadan giderim.
Kıyım derdim adına, yüreğim istiyorsa,
Nasıl olsa mahşerde, senin yanında yerim...
Kaç yıl daha geçecek, gidenleri saymadım,
Toplayıp böldüm amma, artı eksi koymadım,
Kim ne demiş ne sormuş, sesler geldi duymadım,
Selâmet diliyorum, yarına Mevlâ kerim...
Seni ne mutlu eder, ne güldürür yüzünü,
Arşın arşın yürüdün, yokuşunu düzünü,
Dargın baharlar gitti, şimdi kırma güzünü,
Zemheri-gülü mahlas, hüzün dolu Ayser`im...
Pişman olsan ne yazar, nefis bir defa kandı,
Temennim geçmiş olsun, gönül tutuşup yandı,
Özüm nokta koyarken, sözüm ismini andı,
Şimdi soran olursa, kadim bir dostum derim...
Ayser Özbakir
Sevmek nedir bilmeden, azanlara kırgınım.
Aldığım bir yanıtın, karşısında durdum da,
Sevginin mezarını kazanlara kırgınım...
Gün görmemiş sözleri söyletir anasına,
Sevgiden tek bir damla katmamış mayasına,
Varamadan sevginin, o derin manâsına,
Sevginin izahını yazanlara kırgınım...
Gönül gözü kararmış duyguları zifiri,
Yüreğine bulaşmış sahte dünyanın kiri,
Lâkin görenler desin, budur sevdânin piri,
Sevginin dergâhına sızanlara kırgınım...
Sevginin lezzetine, şehveti katanlara,
Çekilen emeklerin üstüne yatanlara,
Yüreğin metâhını bir hiçe satanlara,
Sevginin kanadında tozanlara kırgınım...
Şaşırır sevdâ ehli, sevgi bu imiş demek,
Ömrünü törpüleyip sevgiye vermiş emek,
Câhil cesaretidir böylesi haltı yemek,
Sevginin yuvasını bozanlara kırgınım...
Ayser ÖZBAKIR