Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

Şimdiki çocuklar daha da harika!...

Şimdiki çocuklar daha da harika!

Uzun bir yaz tatili bitti, bugün okullar açılıyor. Toplam 14 milyon öğrenci 662 bin öğretmen değişik fiziki koşullardaki sınıflarda biraraya gelecekler.

Okul öncesi öğrenciler -ki en minikleri onlar- 701.962 kişilik sevimli bir ordu oluşturuyorlar. Annelerinden ayrılıp anaokullarına gidecekler.

İlköğretimde 10 milyon 870 bin 570 öğrenci bulunuyor. Özel okullarda ( toplam 866 adet) 226 bin 187 öğrenci derslere girecek. Kalanı da devlet okullarında (33.227 adet) sıralara sıkışacaklar.

Bunlar sistemin sunduğu olağan(!) kadersizlikler.

Dahası da var. Hani eski romanlarda, filmlerde gördüğümüz bütün sınıfların tek derslikte toplandığı köy okulları vardır. En önde 1. sınıf öğrencileri, onların arkasında 2"ler, ortada 3"ler 4"ler, en arkada 5"ler dizilirler.

Artık bu nostaljik görüntüler tarih sayfaları arasında kaldı...

Acaba?

2008-2009 öğretim yılında bu şekilde derslere girecek öğrenci sayısı 500 bini geçiyor. Eski(meyen) sözü hatırlamak gerekiyor: Bir zincirin gücü, en zayıf halkası kadardır!

***

Bütün bu elverişsiz koşullar altında çocuklar gelişmeye devam ediyorlar. Aziz Nesin"in �Şimdiki Çocuklar Harika�sından bile harika çocuklar yetişiyor.

İlkokul 3. sınıf öğrencisi Bilge, öğle tatili sonrasında derse girerken yanındaki erkek sınıf arkadaşını göstererek "örttmenim" diyor:

-Ahmetcan bana çok ayıp şeyler söylüyor.

-Ne diyor?

-Seni seviyorum diyor.

-Bunda kötü bir şey yok ki, siz sınıf arkadaşısınız tabiiki, birbirinizi seveceksiniz...

Bilge yanında mahçup vaziyette duran Ahmetca"a bir bakış attıktan sonra öğretmenin nefesini kesiyor:

-Ama s..... mi? de diyor!!!

Kadın öğretmen önce derin bir nefes alıyor, sonra "bunlar sizin şimdi konuşacağınız şeyler değil, üniversiteye gidince bu konuları konuşabilirsiniz" diyerek ufaklıkları yerlerine oturtuyor.

***

Küçüklerin kıvamında zalim oldukları inkar edilebilir mi?

5. sınıfta öğretmen notlarını karıştırırken öğrencilerin kıkırdaşmaları üzerine öylesine soruyor:

-N"olur orada?

-Öğretmenim Atacan ile Melis "kağıt çet" yapıyorlar.

Bilgisayarda "çet" yapmanın ne olduğunu yeni öğrenmiş olan kıdemli öğretmen kağıt çet karşısında duralıyor:

-Getirin bakayım onu buraya!

Yan yana sıralarda oturan Melis bir defter kağıdına ilk cümleyin yazıp, erkek öğrenciye uzatıyor, sonra o bir cümle yazıp geri veriyor. Böyle böyle yarım sayfalık ortak bir metin oluşuyor. Öğrenciler buna kağıt-çet diyorlar.

Öğretmen kağıdı alıp okumadan çekmecesine atıyor. Zil çaldığında çekmecesinden "yeni ürünü" alıp bir okuyor ki, küçük dilini yutacak.

Metin kız öğrencinin satırlarıyla başlıyor:

-Atacan benimle s..... misin, yatakta?

-Kızım sen sapıksın.

-Salak şey!

-Aptal kız, salak da sensin.

-Geri zekalı!

***

Kasım ayının ikinci yarısında öğretmen çok bildik bir kompozisyon konusu veriyor:

-Hadi bakalım 24 Kasım Öğretmenler Günü için bir kompozisyon yazın.

Cam kenarında oturan Yalım, öğretmenin de duyacağı biçimde kendi kendine söyleniyor:

-Öf, yine yalakalık yapacağız!

***

Yemekhanenin kaşık-çatalını alıp sınıfa istifleyen Okan"a öğretmen soruyor:

-Oğlum bu çatal-kaşığı niye alıp sınıfa getirdin?

-Ben onları yemekhaneden değil, evden getirdim.

-Okan senin bu söylediğine kargalar bile güler.

Öğretmenin bu cümlesiyle birlekte bütün sınıf kahkahayı koyveriyor.

Kızgın Okan, hışımla arkadaşlarına dönüyor:

-Hepiniz kargasınız!

Hikayelerin hiç biri fıkra değil, öğrencilerini kendi çocuklarından çok seven kıdemli bir ilkokul öğretmeninin günlüğünden aşırdım.

Yeni ders yılı öğrencilere ve öğretmenlere hayırlı olsun.

[right]Nazım ALPMAN
internethaber[/right]

Makale Köşemiz