Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Dünya işleri bitmez!
Dervişin biri kabristana bir Velinin kabrini ziyarete gider. Kabrin başında dua ederken, o esnada kabristanın dışından geçmekte olan tanıdığı Bektaşi meşrep birisini görür. Eliyle işaret ederek yanına çağırır. O kişi bir an çağırana yönelir; bir de ne görsün; kendisini çağıran bir tanıdık.
İçindenâŞu bizim deli dervişâ der.
Eliyle gelemeyeceğini işaret eder.
-âHayır! Gelemeyeceğim. İşim varâ. Der
Derviş, işaret parmağını uzatıp kabristanın ufuklarına doğru bir yarım daire şeklinde döndürdükten sonra. Şu sözü söyler.
âGel otur şuraya, şu gördüklerin sanki işlerini bitirip de mi geldi.âder.
Derviş, işaret parmağını uzatıp kabristanın ufuklarına doğru bir yarım daire şeklinde döndürdükten sonra. Şu sözü söyler.
“Gel otur şuraya, şu gördüklerin sanki işlerini bitirip de mi geldi.”der.
İşte “Gel otur şuraya, şu gördüklerin sanki işlerini bitirip de mi geldi.” insana ne güzel bir hatırlatma!
Teşekkür ederim kardeşim, çok güzel bir paylaşım Cenab-ı Hak razı olsun...
Allah razı olsun, unutmamak gerek gideceğimiz yer belli
evet bencede.... ya ölümü sIK SIK hatirlatinca cogu seyden vazgecmeye neden oluyor...
Tesekkür ederiz serhendi kardesim. Güzel bir hikaye.
Gel otur şuraya, şu gördüklerin sanki işlerini bitirip de mi geldi.”der.
ne kadar çok iyi bilsek de yine de bu fani dünyaya kapılıp gidiyoruz....