Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
bir nasihat
s.a
derdimi nasıl desem bilemiyorum."kimselere diyemem" desem tam yeri..içten içe kendime haykırdığım dıştan ise kaygısız davrandığım bir sorunum var.kendimi kaybettiğimi hissediyorum ve günden güne daha da kayboluyorum. dünya deryasında bir o yana bir bu yana sürüklenip sonumdan korka korka yaşıyorum.ama hiç bir şey de yapmıyorum. istiyorum zorluyorum ağlıyorum düşünmekten halsiz kalıyorum ama yine de hiç bir şey yapmıyorum, yapamıyorum.biliyorum ki kalbim kirli biliyorum ki günahlar egemen oldu kalbimin her zerresine.içimden getiremiyorum, gelse de davranışa dökemiyorum.daha iki sene evvel yaşamaktan en çok korktuğum diye başladığım cümlenin sonunu yaşayarak getiriyorum."dünya telaşı içinde kaybolup gitmek"...hastayım derdimi biliyorum, derdimin dermanını biliyorum ilacın ne olduğunun farkındayım ama suya uzanacak kadar bile kıpırtım yok..
eskilerde nafile ibadet edemedim diye üzüldüğüm zamanlarımı özler oldum.iman gerçekten ateş gibi tutması öyle zor, kaybetmesi öyle kolay..
bir gün nefsim ibadetimden emin olmamla yakaladı beni. oysa neyime oysa ben kimim ki?hiç de yapmadığım bir şeydi kendime güvenmek...4yıl boyunca namazımı hiç bırakmamıştım.bir gün nafile ibadet edemediğimi düşünüp üzülürken şeytan şunları dedirtti bana "nafile ibadet edemesen de hiç bir şey yapmasan da en azından namazını bırakmazsın artık" o gün bugündür kılamaz oldum namazlarımı :'(ibret olsun kardeşler her an savaş içinde olmazsan kayıpların ardı arkası kesilmiyor zira o günden beri yeniğim zira o günden beri kayboluyorum :'(
Aleykum selam,
Şu yazıya bir göz gezdirin derim. Rabbimin Rahmeti sonsuz.
Bir kimse yere düştümü , düştüm diye umutsuz yerde kalmaz.
Silkinir yerden yine kaldığı yerden yola devam eder. Düşmek iyidir ki bir daha aynı şekilde düşmez, öğrenir.
Rabbim yardımcınız olsun.
Çıkmadık CANdan ümit kesilmez. ümitvar olun. ;)
http://www.mollacami.net/forum/index.php/topic,29197.msg270132.html#new
öyle güzel öyle bana hitap eden bir yazıydı ki sanki biri oturup benim için yazmış.çok teşekkür ederim. ama sanki içimde beni harekete geçirmeyen de bir güç var gibi ona nasıl karşı koyacağımı bilemiyorum.harekete geçtiğim zaman bile arkası gelmiyor. bir yazıda kalbin kirli olması neticesinde ibadet istemeyeceğini okumuştum.ve hep icraata geçemeyişimi buna bağladım.günahlarım var dedim işe onları temizlemekle başlamalıyım dedim eğer biraz olsun temizlersem arkası gelir diye düşündüm.zaman zaman bu düşüncelerim haddini aştı.. sonuçta ya yeniden dünya koşturmacasında unuttum ya arkası gelmeyen zamanlara sığdırdım.sizin önerdiğiniz yazıda ise daha önce okuduğumun tam tersine rastladım
Günah bir sebep degil, bilakis günah tami t----- bir âkibet... bir sonuç...
Hem de istemeyi bilmemekten hâsil olan bir sonuç...
Günah istemeyenlerin, istemesini bilmeyenlerin, istemek nedir bilmeyenlerin agina düstükleri bir avci...
Tutkusunu kaybetmislerin kucaginda uyumayi tercih ettikleri yosma...
ölmeyi göze alamayanlara kurulan daragaci...
günahın bir avcı olduğunu söylüyor.günahım yüzünden harekete geçemeyişimi kendi içimde geliştirdiğim bir savunma olarak nitelendiriyor.hangi şekilde düşünmem doğru bilemiyorum.benim ibadet etmeme nedenin günahlarım çok diye değil ki yani benden bir şey olmaz deyip bırakmıyorum kendimi,içimde sürekli bir çaba içindeyim ama bir türlü adam akıllı istediklerimi yapmayı beceremiyorum.şu nokta yüzde yüz gerçek bende tutkumu kaybettim :'(Eğer başlarsam rabbimin rahmeti,afediciliği sonsuz biliyorum ki affeder diyorum.düşüncede kalıyor kalple birleşip yanma olarak,ibadet olarak dışarı çıkmıyor,çıkamıyor.kalbimi harekete geçiremiyorum :'( ancak düşünüp düşünüp içimi sıkıyorum yine de korku ile ümit arasında yaşamaya çalışıyorum rezilliğimi düşündükçe her şeyi bırakıvermeyip en azından günahlarımı düşünmeye devam etmeliyim diyorum.biliyorum ki Rabbim korusun en kötüsü günaha duyarsızlık olur.günaha kılıf uydurmak,yaşadığı gibi inanmak olur.ama daha fazla da boş boş duramam bir şeyler yapmam gerek.dışardan birinin sesi belki daha etkili olabilir nitekim önerdiğiniz yazı çok güzeldi.değerli zamanınızdan ayırdığınız için çok teşekkür ederim mellissa kardeşim.
belki düşünmediğim yada yanlış düşündüğüm bir yer var bu noktada nasihat istiyorum.mollacamide bana nasihat edecek çok kardeşim var biliyorum.din nasihatle güzel,nasihatle daim.Allah cümlenizden razı olsun..
Yanlış düşündügümüz yerler çok ki.. Başta kendimizi bilmiyoruz. Kimsin sen? Ne arıyorsun, ? Ne yapmaya geldin dünyaya?
Rabbin kim? demeden önce kendini bilmek. Kolaymı? En zoru, anında saldırılar , kimin tarafından? Senden sana..
Savunma mekanizması , zikirler birde salih insanlara yaklaşmak..
Günahın çok demek seni aldatmasın,Rabbimin rahmeti sonsuz, acaba yaşadıkların seni kendine çekmek için olmasın?
Ve sağlam adımlarla bilerek gelmeni istemesin?
İki günahı çok görür de kalbe bakmayız.
Kalp temizlenmeden, takva kalkanı olmadan hiç kimse günaha düşmekten kurtulamaz.
İbadetler, sebep asıl hedef Rabbini istemek, ne olursa olsun, hangi durumda olursa olsun vazgeçmemek.
Halimi anlatsam dersin bu yol bu kadar zormu? Ne istediğine bağlı. Sen ne istedin?
Zoruna talip olan, ne geldiyse sevdiklerimin aynısı geldi başa , hiç abartma sayılmasın ama olsun keyfim yerinde
Değilmiki, sahabinin yerine göz dikmişim.. ee olacak o kadar.
Rabbim harika, korkma o kadar.
Önce iste, öğrenmeye istekle başla ve her öğrendiğini uygula..
Aklına fikrine gelen her düşünceyi atmanın yolu Aşkla Ya Rab yoluna al demek,
Bunu isteyenin var mı engel, bilmediklerin mutlaka yardım gelir.
Birde şu var engel farkettigim..
Herkes dört dörtlük ibadeti kafaya takıyor yapamayınca vaz geçiyor olmuyor diye bu yanlış.
Yapabildiğin kadarına razı ol ama sürekli vaz geçmek yok, ne olursa olsun kim ne derse desin.
Nimetlerini bir bilsen, bol dua dua ...
Rabbim yardımcınız olsun.
:'( :'(Allah sizden razı olsun