Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

ABAYI YAKMAK

ABAYI YAKMAK

Birisine aşık olmak, tutulmak, gönül vermek mânâsında kullanılan bir
tabirdir.
"Aba", bilhassa tekkelere mensup olan dervişlerin giydiği, kalın yün
kumaştan, elbise üstüne giyilen bir çeşit üstlüktür. Eski tekkelerdeki
klasik olarak bir cami veya mescidin yanı sıra, şadırvanlı bir iç avlu
bulunurdu. Bu dört köşe avlunun etrafında dervişan hücreleri, büyük bir
dersane, mutfak, kiler ambar gibi binalar olurdu.
Kış aylarında dershanenin ocağı yanarak içeriyi ısıtırdı. Böyle
bir dergâhta bir gün, sırtları abalı dervişler, şeyh efendinin dersine ve
tavvuf bahsinde anlattıklarına o kadar dalmışlar ve ken­dilerinden
geçmişler ki, arkası ocağa dönük olan bir dervişin sırtın­daki abası yanan
derviş bile kendi sırtından çıkan dumanı fark etme­miş. Ar aşkına, yâr
aşkına (Allah aşkına) yanan derviş, dünya ateşi­nin farkına varmamış.
Bu olay, dilimize, şimdilerde "argo" olarak kabul edilen deyimi
kazandırmış.

Atasözleri