Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim


Ego ve ilmü'n-nefs

EGO VE İLMÜ'N-NEFS

Ego denilen şey, her insanda bulunan nefsin modern adıdır. Nefis ve şeytan temelde aynı şeylerdir.
Nefis, şeytanın insan bedenindeki (beden çürüyüp yok olduğuna göre insan ruhundaki demek daha doğru olur) bir çeşit kontrol mekanizmasıdır.
Ama aynı zamanda da nefis, insanın ta kendisi yani egosudur. Nefis her şeyi fazlasıyla ister ve asla doymak bilmez.
İnsan, egosunun ya kölesi ya da efendisidir.
Egoya yani nefse hükmetmek kolay bir şey değildir ve bunu başarabilmek için insan manevi bir disipline ihtiyaç duyar.
Din işte burada devreye girer. Din ve inanç duygusu, Allah'ın insan mayasına koyduğu temel bir ihtiyaçtır.

Hiçbir şeye inanmıyorum diyenler bile "hiçbir şeye inanmadığına" inanır. Onun bağlandığı manevi dünyası da odur.
Çünkü insan bağlanmaya muhtaç yaratılmıştır.

Modern Psikoloji'nin yeni yeni keşfettiği şeyleri İslam bilginleri yüzyıllar öncesinden ortaya koymuşlardır.
Şimdilerde "psikoloji" diye bilinen ve insan davranışlarını inceleyen bilim dalının eski İslam bilginlerince tespit edilip ortaya koyulmuş karşılığı nedir biliyor musunuz?
İlmü'n-Nefs.


Aşağıdaki video batının egoya bakış açısını gösteriyor.
Başroldeki şahsın biriyle yaşadığı husumetten dolayı onu öldürüp öldürmeme arasında gidip geldiğini, içinden bir sesin kibirli ses tonuyla düşmanını öldürmesi gerektiğini ona telkin ettiğini görüyoruz. Kendisi ise öldürmek istemiyor ama bu iç telkinlerden de kaçamıyor ve bocalamalar yaşıyor. Egoyla insanın savaşı diye bunu önümüze sunuyorlar.

Aslında anlatılan şey aynı ama tariflerimiz farklı. Fakat onlar hala eksik tanımlıyorlar.
Videonun sonundaki konuşmacıların dediklerine bakılınca, egoyu insanın kendisinin ürettiğini söylüyorlar. Yani nefsin vesvesesini kişi kendi üretiyormuş.
Bu tanıma göre "ego"nun karşılığı "vesvese", egoyu yani vesveseyi üreten "kişinin kendi" nefis olmuş oluyor ki bu hatalı bir tespit.
Hala tam kavrayamadıklarını görüyoruz. Halbuki bizler, 14 asır evvelinden bunları biliyoruz.
Onlar bunu tespit etme meselesinde bizden yüzyıllarca gerideler.
Hem Ümmet-i Muhammed, hem Müslüman oluşumuza bir şükür vesilesi daha görmüş olduk.

e.z.bilge (yazı denemelerimde kullandığım müstear ismim)


VİDEO: İnsan ve Ego Arasındaki Muhteşem Savaş - YouTube

cok guzel olmus emegine saglik...... vesvese hakkinda ne dusunuyorsun .... ornegin benim bilgiginiz uzere bir ruh rahatsizigim var.... ve tamemen illeri uclarda vesveseden olusuyor ilacsiz yasamam mumkun deil fakat herhangi heyazanimda dini kaynakli dindar zeki kisilerin konusmasi zaman zaman durdurabiliyor....rahatsizligim alevlenme doneminde paronaya ve heyzanlardan olusuyor....bunun adida vesvese aslinda.... eger bir gun cagri geirse vesvese konusunda belki cok urkutucu olabilir okumak ama yazmani isterim....

bunu paylasmayi cok isterim ben rahatsizligimi asla sikayet etmek gibi derdim yok... Allahtan geldi sonucta....ben cok havali kibirli denecek biriydim... asiri mutavazi gorunurdum fakat bilinirki asiri mutavazilikte bi cesit kibirdir...ve bu rahatsizligin kesinlikle egoyla nefsle alakali oldugunu dusunuyorum...

Teşekkür ederim kitapçı kardeşim :)

Vesvese malum, şeytandan ve nefisten gelir. Evet, alakalı olması mümkündür ama ben nacizane şöyle bir tavsiyede bulunabilirim.
Psikoloji eğitimim yok ve seni yanlış yönlendirme ihtimali yüksek olduğu için derine inmeden kısa ve öz konuşacağım.

Akıl hastalığı grubuna girmeyen, yani akli melekelerini kullanabilmekle beraber zaman zaman nöbetler halinde ortaya çıkan, aslında hafif sayılabilecek ruhi bunalım ve rahatsızlıkların temelinde korku duygusu yatar. Korku esasen şeytandan nefisten gelen bir şey değildir. Yaratılıştan herkeste var olan bir duygudur, hatta çoğu zaman hayat kurtarır. Aşırı olmamakla birlikte faydalı bir reflekstir. İnsan belirsizliklerden korkup çekindiği için, bu refleks sayesinde kendini tehlikelerden uzak tutar.

Buraya kadar her şey normal. İşin anormal boyuta ulaşması ise şeytanın sinsiliği ile alakalı bir durum. Hani derler ya, vahşi hayvanlar karşıdaki insanın korktuğunu hissederlerse saldırıya geçerler, korkmadığını anlarlarsa rakibi eşit sanıp tetikte beklerler ve hamle gelmediği sürece saldırmazlar. Rakibin korktuğunu hissettiği anda üstünlüğün kendisinde olduğunu düşünüp saldırırlar.
Şeytan ve nefiste aynen böyledir. Herkese vesvese verirler. Sana veya bana daha çok daha az değil. Vesvesenin herkeste aynı etkiyi bırakmamasının nedeni kişilerin biraz da yapılarıyla alakalıdır. Korku ve benzeri duyguları daha güçlü olan insanlarda maalesef daha başarılı oluyorlar. Korkuyu kullanarak farklı metotlarla vesveseler veriyorlar. Bu da 1-2 kere değil, süreklilik arz edince kişi bir kısır döngüye giriyor.
Artık kişi korku duygusundan değil, nöbetin ne zaman bir daha geleceğinden korkmaya başlıyor. İşin boyutu birden büyüyor.
Kişi aynı anda bir yakının vefatı hastalığı vs gibi üzüntülü bir dönem de geçiriyorsa durum iyice kronikleşiyor. Ve bu süreçler sonunda ortaya psikoloğa gitmek durumunda kalan bir insan çıkıyor.

Lafın kısası, şeytanın vesvesesinin etkisi insanın kendisiyle alakalıdır ve bu bir kusur değildir. Sadece bir zayıflıktır.
Eğer sen korkunla mücadele edebilirsen, daha az korkmayı başarabilirsen, zayıf yönlerini güçlendirebilirsen hastalığın hafifleyecek, zamanla belki kaybolacaktır.

Bu işin maddi boyutu. Manevi yönden ise bolca felak nas vs dualar-ayetler okumak çok faydalıdır :)

ben senin yerinde olsam kardesim bir psikoloji egitimi alirdim... cunku cumlelerin okadar aklima yatiyor ki... mesala psikolog beni tatmin etmiyor ama konusuncada rahatliyorum...bazende tenkin ediyor... bence egitim alirsan mehtap kayaoglu gibi psikologlar halt eder senin yaninda....eger imkanin varsa yap derim....benim gibii insanlara yardimci olursun ....nefsini cok fazla oksamiyim kibire girmede... insani cok ovmek iyi deilmis manevi yonden zarar vermek istemem ama.... en azindan sen gibi kisilere cok ihtiyac var haberin ola ....:)

Estafurullah kardeşim :) Teşekkür ederim ama düşünmüyorum. Psikolog olmak için soğukkanlı olmak gerekiyor. Bende o yok. Ben herkesin sıkıntısıyla sıkıntılanır, birine oturup bir hafta üzülebilirim. O zaman kimseye faydam olmaz. O kadar dert dinleyip de psikologların etkilenmemesine hayret ediyorum zaten :D Ben herkesin derdine üzülmekten bir senede çökerdim :D
Hiç bana göre değil :)

bu senin empati yapma yetenegini gosterir .... bu yonden bak :) .... neyse vazgectim kecilerini kacirmana dayanamam......:)

ben asiri ovmekten insanlari bazen cekiniyorum... yuregimden geliyor sozler fakat.... okul yillarimda zekami cok ovduler... ergenlige girer girmez guzelligimi... ve bi donemde madi acidan durumumu giyinisimi suyumu buyumu.....fakat ben zarar aldim ...kibre girdim... ve benim 44 kiloya dusmem guzelligimden etti, aklimi kkacirmam bir gunume denk geldi, maddi durumumda oyle keza... benim sanmisim herseyi oysa sadece rabbim emanet vermis..o yuzden yanlis anlamasin kimse herkes ben gibi zayifta olacak diye de bisey yok

Ne güzel anlattın :) Kibir de var ama nazarın da etkisi olmuş belli. Nazar insanı mezara deveyi kazana sokar derler.
Ama sen çok şanslısın bence. Durumunun farkındasın ve doğru yoldasın. Allah her şeyi gönlüne göre versin :) Bizleri doğru yolundan ayırmasın.


Sizin Makaleleriniz

MollaCami.Com