Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim


kör kuyu HAYATIM...‏‏

Yürüyorum önümdeki meçhul karanlığa, dur durak bilmeden.
Arkamdaki tozpembe hayatı bırakıp.
Gidiyorum bilinmezliğe, sonumu bilmeden.
Sormadan edemiyorum: sonum ne olacak?
Sonum karanlık, kimse bilmeyecek.Kader mi, kadersizlik mi anlamadım,
Sevgiyi, sevilmeyi hiç tatmadım,
Neden böyle oluyor anlamadım,
Gidiyorum bir bilinmezliğe. Yalnızlık, bitmiyor hayatımda daha da çoğalıyor.
Yalnızlığın pençesinde kıvranırken, kimse kurtarmıyor.
Yalnızlık girmiş hayatıma kimse anlamıyor,
Sensizliğe dayanılmıyor.
Kim bakar sessiz çığlıklara,
Sessiz kalmış hayatım.
Bitmeyen sessiz karanlığımda,
Kim duyar beni, kim görür beni karanlığım da.
Gör desem beni göremezsin,
Bilinmeyen karanlıklardayım,
Duy desem beni duyamazsın,
Bilinmeyen sessizliklerdeyim,
Yalnızlığa mahkum edilmişim,Kapkaranlık bir zindandayım.,
Ne beni gören olur, ne sesimi duyan.
Sebebi kimin elinden bilmem.
Yaşamak zorunda olduğum yalnız hayatım.
Yürüyorum elimde olmadan, karanlığa
Düşüyorum elimde olmadan.
Karanlık sessiz bir kuyuya.
Ve hala, içimde bir kor var,
Seni düşününce alevlenen
Beni alev alev yakan kül eden
Dayanılmaz, dayanamadığım bir acı.
Ben unutamadım, seni,
Beni yalnızlar anlar sevip de, kavuşamayanlar,
Yok yere, boş kalpleri sevenler anlar.

Emeğine sağlık hüznü avar kardeşim çok güzel bir paylaşım.

Nikinize uygun, hüzün var paylaşımınız için tşk ler


Sevgi, Özlem...

MollaCami.Com