Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

pervanenin muma karşı olan riyasız sevgisine dair hikaye

Pervanenin Muma Karşı Ola Riyasız Sevgisine Dair Hikaye
Biri pervaneye şu sözleri söyledi:
Ey ufacık böcek,minicik kanatlı hayvan!Sen kendine layık bir dost tut.Öyle bir yola git,öyle bir yol tut ki,biraz olsun başarı umabilesin.Sen kim,mum kim?Sen neredesin,mumu sevmek nerede?Semender değilsin.Ateşim etrafında dolaşma.İnsan önce kendini bilmeli,yiğitliğini denemeli,ondan sonra savaşa atılmalı.
Yarasaya baksana!Güneşten saklanıp gizlendiği için gündüzleri ortalarda görünmüyor,geceleri meydana çıkıyor.Demir pençeli (yani kendisi ile başa çıkamayacağı) kimse ile savaşmak,cahillik,kendini bilmezliktir.
Düşman olduğunu bildiğin birisini dost edinmek akıllıca bir hareket değildir.
Ey pervane! Kimse sana mumun uğrunda nahak yere ve boşu boşuna öldüğün için iyi ediyorsun demez.
Bir dilenci padişahın kızını isterse,bu saçma bir fikir beslemek,manasız bir harekette bulunmak demektir.Ensesine tokatı yer.
Bir mecliste mum yandığı vaakit,padişahlar bile yüzlerini ona çevirirler.Hal böyle iken MUM HİÇ SANA ,SENİN GİBİ AŞIKA YÜZ VERİR Mİ?
Karşısında o kadar padişahlar varken,büyükler duruken senin gibi bir müflise iltifat edr mi hiç?Ben zannetmem.
Mum herkese nezaket,yumuşaklık,fakat sana kızgınlık gösterir.Çünkü sen zavallısın,biçaresin.
Yüreği yanık pervane ona şu cevabı verdi:
Ey tuhaf adam!Sen bu sözlerinle tuhaf oluyorsun,ama iş tuhaf değil.Mum beni yakarmış,yanarmışım.Bunun ne önemi var.Yansam ne olur,kavrulsam ne çıkar.Gönlümde İbrahim'in ateşi var.Nemrutun ateşi İbrahime nasıl gülzar oldu ise,mumun ateşide benim için gülistandır.
Gönül,cananın eteğini çekmez,cananın aşkı canın yakasına yapışır.
Ben kendi isteğimle kendimi ateşe atmıyorum ki!Boynumdaki aşk zinciri beni ateşe sürüklüyor.Mumun ateşine kavuştuğum zaman yanmıyorum ki,o beni uzakta iken yakmıştı.
Yar,güzellik ve sevilmek icabı istediğini yapar.Ona:Yapma,etme,günahtır denilemez ki!..
Ben,yarimi sevdiğim için onun ayakları altında can vermeye hazırım.Emelim budur,zevkim de bundan ibarettir.Can benim değil mi?Kim buna engel olabilir?
Dost var iken bana varlık yakışmaz.İşte bunun için can veriyorum.İstiyorum ki,yalnız o var olsun.
Yarim güzeldir,beğenilmiştir.İstiyorum ki,ben yanarken çıkardığım alev ona sirayet ederek onun ışığına katılsın,onun ziyasını artırsın.
Ey bana öğüt veren!Diyorsun ki:Git,kendine göre birisini bul,onu dost edin!
Bu öğüdün bana hiçbir fatdası yok.Bana kar etmez,te'sir etmez.Bilir misin ki,aşığa nasihat etmek akrebin soktuğu kimseye sızlanma,inleme demeye benzer.
Sindbad kitabında çok güzel bir nükte vardır.Oda şudur(AŞK ATEŞTİR,ÖĞÜT YELDİR))
Yel,ateşi alevlendirir.Bir kaplanı ne kadar dövsen,o nisbette hırçınlaşır,öfkesi şiddetlenir.
Ey nasihatçı!Sen bana fenalık yapıyorsun.İstiyorsun ki,yüzümü ateşl,i yerden ateşsiz,soğuk yere çevireyim.
Şimdi sıra benim.Ben sana bir nasihat vereyimde dinle.
Daima kendinden iyisini ara.Kendin gibilerle vakit geçirmek,vaktini zayi etmektir.
kendi emsalinin peşinde ancak kendini beğenmişler gider.Tehlikeli yerlere ise ancak sarhoşlar gider.
Nitekim ben aşka düştüğüm zaman onun bütün belalarını da düşündüm.Kelleyi koltuğa aldımda bu yola girdim.
Sadık bir aşıksan elini canından çek.Canını vermeye kıymayanlar kendini beğenğn korkaklardır ve sevgiliye değil kendi şahıslarına aşıktırlar.
Bib gün gelecek ,ecel pusu kurarak beni alıp götürecek.Onun için nazlı sevgilim beni öldürsün daha iyi.Onun uğrunda ,onun elinde güle oynaya can veririm.
Mademki,ölüm haktır ve alına yazılmıştır,canan uğrunda, onun elinde ve yanında ölmek daha iyi değil mi?
Bir gün ister istemez öleceksin.Yarin ayağı dibinde can vermek daha iyi değil mi?



ŞEYH SAD-İ ŞİRAZİ
BOSTAN VE GÜLİSTAN

Serbest Kürsü