Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

Kadir Suresinin Sebebi Nüzülü

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمْ


اِنَّا اَنْزَلْنَاهُ فِى لَيْلَةِ الْقَدْرِ



“ Biz Kur’anı Kerimi kadir gecesinde Levhi mahfuzdan semai dünyaya beyti izzete inzal ettik. Sonra Cebrail (a.s) onu yirmibir veya yirmiüç yılda muhtelif zamanlarda Peygamber Efendimize inzal etti."


وَ مَا اَدْرَايكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ


Sana Kadir gecesinin gayet faziletli olduğunu kim bildirdi?


لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ اَلْفِ شَهْرٍ


Leyle-i Kadir de kıyam ve ibadet, içinde kadir gecesi bulunmayan bin aydan daha hayırlıdır.


تَنَزَّلُ الْمَلاَءِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِاِذْنِ رَبّهِمْ مِنْ كُلِّ اَمْرٍ


O Kadir gecesinde melekler ve ruh o senede taktir olunan her hayır ve bereket emri için arza ve dünya semasına inerler. Veya mü’min kullara yakınlık için inerler.


سَلاَمٌ هِىَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ


Kadir gecesinde Allahü Teâlâ Selâmetten başka şey taktir etmez. Halbuki onun gayri günlerde hem belâyı ve hem de selamı taktir eder.



SEBEBİ NÜZÜLÜ

İbni Abbas (r.a) Hazretlerinden rivayet olundu.

Buyurdular ki: “ Cebrail (a.s) Nebi Aleyhissalâtü vesselâmın yanında Şemmun ( veya Şemsûn) el Gâzi isminde birinden bahsetti. O kimse bin ay kâfirlerle gaza etmişti. Silâhı da devenin çene kemiği idi. Ondan başka da harb aleti yoktu. Ne zaman o kemikle kâfirlere vurursa pek çok kâfir ölürdü. Şemmun susayınca dişlerinin dibinden bir tatlı su çıkar, onunla susuzluğunu giderirdi. Acıktığı zaman da oradan çıkan etleri yerdi. Her gün bu hal üzere bulundu. Hatta ömründen bin ay geçti. Bin ay, seksen üç sene dört ay eder. Küffâr onunla başa çıkmaktan aciz oldular. Fakat Şemmun’un hanımı kâfirdi.

Kâfirler o kadına: “Eğer kocanı bize öldürüverirsen sana çok mal veririz” diye vaadde bulundular.

Kadın: “Benim öldürmeğe gücüm yetmez” dedi. Onlar da “sen onu uyurken ellerini ve ayaklarını iple bağla bize haber ver. Onu biz öldürürüz “ dediler.

Kadın bir gece kocasını iple bağladı. Kocası uyanınca: “Beni kim bağladı?” diye sordu. Karısı : “Ben seni tecrübe etmek için bağladım” dedi. Şemmun kollarıyla hafif bir hareketle ipleri kırdı. Bu defa kâfirler karısına zincir verdiler. Kadın Şemmun’u bu zincirle bağladı. Şemmun gene uyandı: “Beni kim bağladı?” diye sordu. Kadın: Ben seni tecrübe için bağladım; bakalım zinciri koparabilecek misin diye deniyorum” dedi. Şemmun onu da hafif hareketlerle kopardı.

Ve dedi ki: “ Ey hatunum! Ben Allahın dostuyum ve veliyim. Bana dünya da şu saçlarım hariç hiçbir şey güç yetiremez” dedi ve uzun saçlarını işaret etti. Kadın bunu öğrenince ertesi gece kocasının sekiz bölük ve yere kadar uzanan saçlarını bağladı. Şemmun yine uyandığında karısı “tecrübe için yaptım” dedi. Şemmun ellerini ve ayaklarını şiddetle kurtarmak istedi ise de koparmak mümkün olmadı. Karısı gidip kâfirlere haber verdi. Kâfirler onu alıp kendi mezbahalarına götürdüler. Bir direk üzerine bağladılar. Seyretmek için ne kadar kâfir varsa toplandılar. Şemmun’un gözlerini oydular. Kulaklarını, ellerini, ayaklarını ve dilini kestiler. O zaman Cenab-ı Hak Teâla:

“Ey Şemmun! Bu kâfirlere ne yapmamı istiyorsun? “ diye sordu.

Şemmun:“ Ya Rabbi! Bana kudret ve kuvvet vermeni isterim ki, şu direği sallayayım ve şu bina kâfirlerin üzerine yıkılsın” dedi. Allahü Teâla Hazretleri Şemmun’a kuvvet verdi. Bir hareketle o tavan ve çatı kâfirlerin üzerine çöktü. Bütün kâfirler (ve hatunu da) öldüler. Allah Teâla onu onlardan koruyup tekrar bütün azalarını ihsan eyledi. Ondan sonra Şemmun bin ay gecelerinde kaim, gündüzlerinde oruçlu olduğu halde, Allahü Teâlaya ibadette bulundu. Allahü Teâlanın yolunda kılıç savurdu.

Eshab Şemmun’un amelinden ve Allah yolunda çalışmasından doğan muhabbet ve iştiyaklarından dolayı ağladılar. Ve buyurdular ki:

“Ya Resulallah! Bu Şemmun’a Allahü Teâlâ Hazretleri ne ecir ihsan eylediği bilir misin? deyince Nebi (a.s) “Bilmiyorum” buyurdular. O zaman Rabbülalemiyn Cebrâil (a.s) ‘ı bu surei şerife ile gönderdi ve:

“Ya Muhammed! Sana ve senin ümmetine kadir gecesinde ibadet, Şemmun’un bin ay ibadetinden efdaldir” buyurdu.

Verd_i Ebyaz



(Mekâsıdut-Tâlibiyn)

Ramazan-ı şerif