Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Varlığın Ödül... Yokluğun Ölümdü...
Telaşlı yağmurların karanlığı emziren şehrimin üzerine pamuksu bulutların
kambur sırtından düştüğü bir gecede kaleme aldım bu mektubu.Yüreğimi kalem
bilip hüzün sinmiş duvarlarıma mıhladığım yokluğunu kazıdım yırtılmış
bulutların avuçlarına. Hasretine akan gözyaşlarımı ayak uçlarında desteleyip
suskunluğunu yazdım yüreğimin çorak topraklarına. .
Gittiğin gün bir kız çocuğunun ağlamaklı gözlerine bıraktım yüreğimi.
İadesiz mektupların ıslak pullarına yapıştırdım yağmura özenen kirpiklerimi.
Yokluğunda hep zifiri karanlıklara sürüldüm. Her gece taş dibeklerde öğüttüm
kangren acılarını. Sensizliğe uyandığım her sabah sıcak gülüşlerinde ısıttım
pencerelerime düşen karakışları. Sesinin sıcaklığına yaslanıp uyuduğum her
gece sonrası gözyaşlarımla yıkadım saçlarında gezinecek haylaz rüzgarları.
Ve sensizlikte acılarını sırtlanıp dört duvar yalnızlığına sürgüledim adının
geçmediği tüm cümleleri. .
Umutlarını baharlara gelin edip benden uzaklara gittin. Sen gittin, kırmızı
yağmurlar yağdı gözlerimden kurak topraklara. Sen gittin, çocuksu
sevinçlerim idamlık düşlerimden kanatlanıp göç etti sıcak baharlara. Sen
gittin, yetim kaldım mavilerin içinde. Gittin lakin bir türlü kabullenemedim
sessizce gidişini. Gözlerinde siyah- beyaz hatıra olsam da bir türlü terk
edemedim Cennet kokulu yüreğini. Sen yokken ince kirpiklerinden düşüp kuru
toprağa diz çöken ıslak gözyaşlarını kaldırdım omuzlarıma. Sen yokken iki
dudağında öldürüp nikotin sinmiş küllüklere defnettiğin bahar kokulu
nefeslerini topladım küçük avuçlarıma. Hep tek başıma savaştım
yokluğunla.Tek başıma dalaştım kör yalnızlığı giyinmiş
suskunluğunla.Bendengitsen de, uzaklardaki varlığını yaşama sebebi
bildim sensiz savaştığım kör
ayazlarda. Unutsan da beni, yüreğimi ayak uçlarına serdim gecenin arsız
karanlığında. .
Unuttun mu sevgili; varlığın ödül yokluğun ölümdü bana. Ayak uçlarına
serilmiş acılarınla savaşacakken " ellerini " ellerimden, " gözlerini
"gözlerimden çektin unutmadım. Yokluğunda kirpiklerimde emzirdiğim
yetim
ceylanların çığlıklarını sen üzülme diye satırlara yazamadim yapamadım. Ben
seni düşünürken, sen gözlerimi yağmurlara emanet edip baharlara gelin
gittin. Sen gittin ya şimdi, ellerini bir daha tutamayacak kadar yasak,
gözlerine bir daha bakamayacak kadar haramsın bana. . .
Yarım kalmiş yüreğimle gözlerindeki Cenneti solumaya gelmişken seni "
biz "edemeyen neydi ? Aynı yürekle gülümseyip aynı gözlerde ağlarken "
bizi " aynı fotoğraf karesine sığdıramayan neydi ? Cevapsız sorular,
nedensiz susmalar. . .
Ömrümüze ve önümüze konulmuş engelleri azimle sabırla bir bir aşacaktık
seninle. Acılara göğsümüzü siper edip ayrılıklarla süngüsüz savaşacaktık
birlikte lakin olmadı, başaramadık. Daha fazla büyütemedik zamansız açan
sevda baharını. Daha fazla gülümsetemedik bu aşkı. Mutluluk adına
giriştiğimiz tüm savaşları bir bir kaybettik. Aynı yürekte yeşeremeden
solduk ne yazık ki. Şimdi git(me) sevgili.. Yalnızlığın koynuna at(ma) beni..
Daha fazla kanatma naif yüreğini... Daha fazla ağlatma ince kirpiklerini. Ve
giderken sensizliğini helal et bana. Ve hiç bilme; umutları kırılan bu
yürek, Cennetin hayaline adadı seni. . .
Unutma sevgili; benden gitsen de hala " bende " yaşamaktasın.. Yokluğunda
kâh İsmail''in boğazına sürülen kör bıçağın yüzünde susturdum adınla
başlayan yakarışlarımı kâh Eyyubun dermansız yaralarına inat semaya
yükselmiş suskun dualarında uyuttum sana hasret gözkapaklarımı. Ve
sensizlikte perdelerime inen yalnızlığa aldırış etmeden içimde büyüttüm
seni. Yokluğunda kâh İbrahim''in düştüğü kor ateşlerde kuruttum
gözyaşlarımı. kâh Yusuf''un kaybolduğu kör kuyularda avuttum kanayan
çığlıklarımı. Seni hep kimsesizliğimde büyüttüm. Ben seni hep sensizliğin
gölgelerinde yaşattım. Ben seni hep " içimde " yaşattım ve sana söz sevgili;
nefes aldığım müddetçe hep içimde yaşayacaksın. Çün sen yasaklımsın; adını
çığlık çığlığa haykıramadığım. . .
" Sensizlikte anladım ki;
Seni yaşamak,
Her nefesime ölümü sığdırıp
İki gülüşünle hayata bakabilmekmis. . . "
İsmaiL Sarıgene
" Sensizlikte anladım ki;
Seni yaşamak,
Her nefesime ölümü sığdırıp
İki gülüşünle hayata bakabilmekmis. . . "
Emeğine sağlık. Teşekkürler.
Okuyan gözlerine, hisseden yüreğine sağlık...
emeğine sağLık...
Bende seni sen olduğun için seviyorum : )) Emeğine sağlık...
ßende.. ßende.. ßende.. onu ekLemeyi unutmuşLar ;D
" Sensizlikte anladım ki;
Seni yaşamak,
Her nefesime ölümü sığdırıp
İki gülüşünle hayata bakabilmekmis. . . "
Emeğine sağlık. Teşekkürler.
Sizinde okuyan gözlerinize sağlık...