Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Kurban Bayramı yaklaşırken...
Kurban Bayramına sayılı günlerin kaldığı günümüzde kurbanlar kesilecek sevap niyetiyle etler dağıtılacak herkese. Yürekler bir olacak gönüllere kilitlenecek. Havaya, suya, toprağa düşen cemrelerin dışında o gün gönüllere düşen cemrelerde olacak. Gökler rahmet bereketiyle yağmurlar boşaltacak yeryüzüne. Bayram günü hepimizin yüreği şenlenip bayram sevinciyle coşacak.
Bu bayram dünyanın çeşitli kıtalarında yaşayan 250 milyon Müslümanâın İslam âleminin bayramıdır. Bugünler gönüller kazanmanın günüdür. Bu günlerde yılda bir defa olsun et yemek için bayramı bekleyen binlerce insan var. Değerli dostum güzel insan Yavuz Bülent BAKİLER hocamdan dinlediğim aynı zamanda Size dergisi yayınlarından çıkan âSözün Doğrusu 1â kitabının 40. Sayfasında da yazmış olduğu ve şahit olduğu hadiseyi noktasına virgülüne dokunmadan aynen sizlere aktarıyorum.
1994 yılında Kırımâa gittim.Güzelim Bahçesaray şehrinde Kırım Müzesi Müdürü Server EBUBEKİROĞLUâ n dan dinledim.Bana dedi ki:
âStalin, bütün Kırım Türklerini 1944 yılında Kırımâdan sürüp çıkardı. Darmadağın olduk. Bizi Kazakistanâın bir kasabasına attılar. Orada büyük bir sefalet içerisinde yaşadık. Evimize tam dokuz yıl et girmedi. Babam bir devlet kuruluşunda şofördü. İşinin dışında ek bir işte çalışarak 25-30 ruble kazanmıştı. Bir gün eve bir kilo dana etiyle geldi.
Dokuz yıl sonra evimize ilk defa et giriyordu. Dünyalar kadar sevinçliydik. Bir süre o bir kilo eti masaya koyarak etrafında el çırpıp oynamaya çığlıklar atmaya başlamıştık. Annem dedi ki:
âBu eti parça parça pişirmeyelim. Kıymasını yapalım, böylece daha çok yemek pişirmiş oluruz.â
Evimizde kıyma makinesi yoktu. Komşulara koştuk o komşudan bu komşudan aradık bulamadık. Eve geldiğimiz zaman birde gördük ki evin kedisi masa üzerinde bıraktığımız o bir kilo etin hepsini yemiş bitirmiş. Dünya başımıza yıkılır gibi oldu. Babam çok ama çok öfkelendi. Dokuz yıl sonra bile olsa evimize giren eti yemek bize nasip olmadı.
Evlerine yıllarca et girmeyen kardeşlerimiz var.
Bayram sabahları, demli bir çay, su böreği, bayram şekerleri, şeker isteyen çocuklar, kurbanlık hayvanların sesleri, bir telaş bir koşturmaca. Bayram programları, kolonya ikramları, bayram harçlıkları, uzun bayram tatilleri, ev gezmeleri, kısa hal hatır sormalar, el öpenlerin çok olsunlar ve daha bir dolu küçük ayrıntı. Hayatın üzerindeki 'durdurma' düğmesine dokunun. Kısa bir süre için hayatı durdurun. Mutlu bayramlar.
( ihyaforum.com // geleceginseninellerinde // Müderris )