Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Ben gönül ağartırım
Hasan Basri bir gün Dicle ırmağı kıyısına geldi. Karşıya geçmek için gemi bulamadı. Habib geldi:
âÜstad! Burada neylersinâ dedi. Hasan:
âBir yere gitsem gerek, illa geçmek için gemi yokâ dedi.
âÜstad! İlmin varsa hasedi gönlünden gider, dünyada iğrek belaları ganimet tut ve cemi işleri Hakdan bil ki kaçan böyle olasın, ayağını suya vur geçâ dedi. Habib ayağını Dicle ırmağına bastı, geçti.
Hasan ağladı. Aklı gitti, düştü. Kendine gelince:
âYa İmam sana ne oldu?â diye sordu.
âHabib benim şakirdimdir. Beni melamet eyledi, su üstünden geçti, ben kaldım. Yarın sırat köprüsünden de cümle halk geçip ben kalırsam halim ne olurâ dedi. Habibâe sordu:
âBu mertebeyi nereden buldun?â
âÜstad ben gönül ağartırım, sen kağıt karartırsın. İlminden başkalarına fayda değer sana değmezâ dedi.