Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Geçen zaman Hayal Oldu..
Norveçli yazar Knut Hamsun'un 1899 yılında ziyâret ettiği Istanbul'da yaşadığı bir olayı yorumlayışı dikkatimi çekti...
Knut Hamsun kendisine refakat eden hanımefendiyle birlikte bir kahvehaneye girer:
"Buraya ilk defa bir kadın ayağı basıyor olma ihtimâlinin yüksekliğine rağmen, gelişimize kimse şaşırmamış gibi davranıyor."
Sonra birer kahve söylüyorlar ve... kahveleri "şekerli" geliyor!
"Hizmetkâra işâret edip şekersiz kahve istediğimizi anlatmaya çalışıyoruz: 'Sans sucre!' O zaman karşıda, duvar tarafında oturan bir Türk yavaş sesle hizmetkâra birşeyler söylüyor. Bizi anladığı belli. Şekersiz kahvemiz geliyor. Ayağa kalkıp hafifçe eğilerek Türk'ü selâmlıyorum. O da selâm veriyor bana, ama yerinden kalkmaksızın. Daha sonra da bizimle hiç alâkadar olmuyor."
Peki Knut Hamsun, "Türk"ün bugün birçok kişiye "Aman ne ayıp etmiş! Hiç turiste böyle davranılır mı!" dedirtecek bu tavrını nasıl yorumluyor/değerlendiriyor dersiniz?
"Esasen asil bir davranış bu. O da ayağa kalkıp bizi selâmlasa tuhaf olurdu. Bizim gibi turistler onu niçin alâkadar etsin ki? Biz Garplılar, barbarlar onu niçin alâkadar edelim ki?"
Bugün değil sıradan "turist"lere, "ecnebî"nin her türlüsüne - hele bir de Batı'dan gelmişse! - sergilediğimiz yalaka tavırları düşünüyorum da...
Knut Hamsun'a "asil bir davranış" yorumunu yaptırtan vakarımızı ne zaman, neden ve nasıl kaybettik acaba?
Ne dersiniz?
(alıntı)
Para.....Tamah
Yetmez mi?
Tesekkürler.