Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

Köksüz bir dal, söyle neye yarar!

İçimizdedir
sakladığımız çığlıklar
Vaktini beklediğimiz
sızı zerkeden sancılar

Hak
ve hukuk adına
dilegelen nice hengameler
Azmi bıraktırır
kimi zaman solgunlaşan umutlar

Ahde
vefa derler, saf ve
bakir duyguları körertirler

Sabrı
tavsiye ederler, nefsini
biran olsun ihmal etmezler

Kanaat için
bin bir bahane üretirler,
hınç içinde kal ederler

İnsanlık adına
nutuk atmayı da
nasılsa kimseye vermezler

Siyasiler,
bizler adına derdi
gaye edinen nefeslerdir

Her nasılsa
en hakir görülen
ve alay edilen kimselerdir

Vekil tayin ediyorsun,
hakkını neden teslim etmiyorsun
Vakt-i saatini bekleyip sonra
alaşağı etmeyi bilmiyorsun

Bağnazlık,
farkı fark ettirmeyen
karamizahın rengidir

İnsan
denen akıl ve izan sahibi
ise, aklına mukayyet payedir

Beşerlik mertebesi,
ehliyetten ve tahkikten
uzak bir vakittir

Ruhunu
ve kalbini şehredip onun
aşkıyla terennüm eden ariftir

Mülkiyetin
yegane sahibi sadece
yaratan Rabbimizdir

Herşey
onunla kaim ve muteber
olan seçimin telakkisidir

Hak, insan
ve yaratılan adına
ne varsa bizzat hukuk sahibidir

Hakikat
farkını yaşayan ise akıl ve
izanı ihsan ve ihlasa ram edendir

Yeryüzüne
ibretle bakmak ve t
emaşa farkını yaşamak

Hareket
ve kuvvetin sahibinde
dirilip, aşkıyla nefeslenmek

Sevdasının
firkatine erişmek için
iradeden vazgeçmeyi becermek

Kul olmak
adına erdemdir, halin
sahibinde edeb-i meşke erişmektir

Ne dağın
vakarında haşyeti an
ve ne de sahrada edepsiz sol

Her mevsimin
bir şevki vardır, umut
içinde nasıl nüveleşmektedir sor

Merak,
ilmin şubesidir,
akıl istikamet için şarttır,
izan farkını anlamaktır

Emekten kaçan,
sefillik için can atan,
divane midir, yoksa
acziyet nöbetinde midir

Nasip ne
mukaddes bir sırdır,
sabrın ve inşirahın harmanıdır

Kalbi olan
hakkı ve hakikati anlayıp,
uğrunda fedaya hazırdır

Ruhu
ahdiyle müsavi,
vicdanı aşkın ve şevkin
umut halinde ki edebidir

Mizan
gam zerkeden değil,
hak ve hakikatin
teslim edildiği bir mihenktir

Mahzuna
acımak neye yarar,
fukaraya el açtırmak
yüreğimi dağlar

Ne kadar
süret-i şekle bütrünüp
rol kesenler ise nasıl bir
hesaba ramlar

Nefs
ve akıl talime muhtaçtır,
esir etmek adına ne varsa
ruhun için azaptır

Canana
kulluk ise kalbi marazlık,
nefsi azdırmak için
en açık sırnaşlıktır

Hiç gocunma
sözüm nefsim içindir,
haddini bilmeyen insan kimdir

Suhulet
ve kemaliyet niçin en uzak
diyarların firkatinden esmektedir

Hergün
kırıpgeçiren kimlerdir,
dalaşmak için gayret eden
nasıl bir ibrettir

Kafelerde
boy gösteren,
adab-ı muaşereti hiçe
sayan aşktan nasipsiz kimsedir

Mustafa CİLASUN

Kendi siirleriniz