Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

Hz. Ömer (r.a) huzuruna çıkıp, efendisinden şikâyet eder

Mecûsî Ebû Lü’lü, Hz. Ömer (r.a) huzuruna çıkıp, efendisinden şikâyet eder. “Mugîre benden günde iki dirhem haraç istiyor, bunu biraz hafîfletin.” der. Hz. Ömer (r.a.) “Senin sanatın nedir?” diye sorar. Köle “Tüccârım, nakkâş(nakışcıy)ım, demirciyim.” der, Hz. Ömer “Bu sanatlara göre haracını çok görmüyorum. Hem duyduğuma göre, ben yel değirmeni bile yaparım, demişsin.” buyurur. Köle “Evet” deyince. Hz. Ömer “Öyle ise bana bir yel değirmeni yap.” der. Köle “Sana öyle bir değirmen yapacağım ki, şarktan garba kadar bütün dillere destan olacak.” der. Hz. Ömer (r.a), “Bu kâfir beni öldürmek istiyor.” der. Etrafındakiler: “Emir buyurun, hemen onu öldürelim.” deyince de “Öldürmeden evvel kısas yapılmaz.” buyururlar.
Zilhicce ayının 23. günü Hz. Ömer (r.a.), sabah namazını kılmak üzere mescide gider. Cemaat saf olurken, Ebû Lü’lü içeri dalar ve iki taraflı bir hançerle Hz. Ömer’i altı yerinden yaralar ve daha on kişiyi yaralayıp kaçar. Yaralı sahabelerden dokuzu şehîd olurlar. Asıl ismi Firûz olan Ebû Lü’lü yakalanıp öldürülür.
Hz. Ömer (r.a.): Abdurrahmân İbni Avf (r.a)’a namaz kıldırmasını emredip, Ashâb-ı kirâmı topladı ve “Allâhü Teâlâ’ya hamd olsun ki bu ümmetin katlettiği kimse olmadım. Bir Mecûsi’nin elinde şehid oldum. Hem diri, hem ölü iken halîfeliğin benim üzerimde olmasını istemem. Aşere-i Mübeşşere’den altı kişi söylüyorum. Bunlar halife olmağa lâyık kimselerdir. Aralarında müşâvere etsin, birini halife seçsinler. Ben onların hiçbirini kat’i olarak seçemedim. Bu altı kişi Osman bin Affan, Ali bin Ebi Tâlib, Talha, Zübeyr, Sad bin Ebi Vakkas ve Abdurrahman ibni Avf’dır.” buyurdu. (Radıyallâhü anhüm)
Hicretin 23. senesi zilhicce ayının son günü irtihâl-i dâr-ı bekâ eylediler. Hilâfeti on sene altı aydır. Cenâzesi Peygamber Efendimizin (s.a.v.) türbesinde Hz. Sıddîk’in yanına götürüldü. Birisi ilerleyip gidip: “Esselâmü aleyke yâ Rasûlallâh! “Ömer’i getirdik. Eğer izniniz olursa Ravzâ içine defnedeceğiz.” dedi. Oradaki Ashab-ı Kirâm, Rasûlullâh’ın (s.a.v) mübârek sesini duydular: “Benim yârimi bana getirin.” Ravza’nın kapısı açıldı. Hz. Ebû Bekir’in sol yanında hazırlanan kabrine defnedildi. (Radıyallâhu anhüm.) (F-17)

İz Bırakanlar (İslâm Büyükleri)