Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim


Münäcät

Münäcät

Beni sen yoktan var ettin yâ Rabbî!
Nice nimetler lutf ettin yâ Rabbî!

Yüzüm yoktur, sözüm yoktur İlâhî,
Yaşım çoktur, gamım çoktur İlâhî.

Yüzüm kara, günahım çok, elim boş,
Lafa geldikde amma sözlerim hoş.

Beni gören sanır ki bir velîyim,
Fakat bilmez ki, bir ahmak deliyim.

Eğer bende olaydı akl-i kâmil,
Muhakkak olmaz idim böyle gâfil.

Yüzüm karasına bakma İlâhî,
Cehennem nârında yakma İlâhî.

Aldandım ins ve cin şeytanlarına,
Uyamadım Habîbinin yoluna.

Nasip oldu şimdi bana hidâyet,
Gelip sığındım affına nihâyet.

Niyâz edip, yüzüm sürmeye geldim,
Merhamet için yalvarmaya geldim.

Duâma eyle yâ Rabbî icâbet!
Hem dahi şu dileğimi kabul et!

Kanaat ver, tâ olmasın gözüm aç,
Senden gayrıya yâ Rab etme muhtaç.

Rızkımı halâl yoldan nasip eyle!
Rızânı her işime karîb eyle!

Azrâil’e verdiğin zaman ferman,
Beni hıfz et ki, aldatmaya şeytan.

Gelince Münker ve Nekîr melekler,
Yine Sen’den budur o dem dilekler.

Bana yumuşak etsinler süâli,
Vereyim lutfunla doğru cevâbı.

Geldiğinde “Men Rabbüke” hitâbı,
Kolayca diyeyim “Allahü Rabbî”.

Bütün mü’minlere hem rahmet eyle!
Her birinin makamın Cennet eyle!

Bu aşkla dökdüm gözyaşını bol bol,
Benim bu duâmı sen eyle makbûl!

Beykoz’da Muallim Muhammed bin Receb Efendi - Nevha-tül-uşşak-1649


Edebiyat

MollaCami.Com