Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim


Sabah sabah ağaç olmak...

Büyük kızım küçükken –sanırım anaokuluna gidiyordu- sabahları yatağında beş dakika otururdu, ben de karşısına otururdum. Küçük spontan bir oyun oynardık. Ben, bir hayvan, eşya veya bitki rolüne girerdim, o kendisi olurdu ve karşılıklı bir drama veya fabl diyebileceğimiz bir şey sergilerdik.
Bir sabah uyandı, oturup battaniyeye sarıldı ve “ Hadi bana bir ağaç ol” dedi. O sabah, canım sıkkındı, keyfim yoktu; son günlerde irili ufaklı bir çok olay moralimi bozmuştu. İçime baktım, oyun oynamak istemediğimi hissettim ve dürüstçe bunu kızıma söylemeye karar verdim. “ Canım benim “ dedim . “Bu sabah keyfim yok, canım sıkılıyor, ağaç olmak istemiyorum.” Bir an durdu ve parmağını uzatarak “ Baba tamam “ dedi “ o zaman üzgün ağaç ol. “ Tekrar içime baktım, neşeli bir ağaç olmak istemiyordum, ama üzgün bir ağaç olabilirdim.
Ve üzgün ağaç oldum. Birilerinin meyvelerimi taşladığını, insanların canımı sıktığını anlattım. Anlattıkça, hafifledim, ferahladım. Beş dakika bittiğinde rahatlamıştım. ( İfade edilen sıkıntı, çoğunlukla bizi rahatlatır. )
Kısasadan hisse : “Yaşamın her zerresi kutsaldır, değerlendirilmelidir. Güzelliklerden güzellikler çıkar; ama sıkıntılardanda güzellikler çıkarmak mümkündür.


[right]Küçük şeyler kitabından alıntıdır[/right]

teşekkürLer.. :)

kıssa çok güzel değil mi :) ben teşekkür ederim :)

gerçekten çok güzel güzelliklerden güzellikler çıkar ama sıkıntılardanda güzellikler çıkarmak mümkündür.

güzelliklerden güzellikler çıkar ama sıkıntılardanda güzellikler çıkarmak mümkündür.


işte budur değil mi ;) :)


teşekkürLer.. :)

ben teşekkür ederim ;)

allah razı olsun kardeşim çok güzel bir paylaşım aslında gerçekten sıkıntılı olduğumuz zamanlarda çocuklarımız başımızdan savmak yerine üzüntümüzu üslübünu, tarzını ,doğru belirleyerek çocuklarımıza anlatabilsek onlarda yanımızda olmak ,bize teselli vermek için öyle çabalıyor o içten tavırlarıyla bizi kucaklamasını öyle biliyolarki üzüntü de mutluluğa dönüşebiliyor.

evet letaif kardeşim aynen öyle :)

ama bazen unutabiliyor insan neyi nasıl yapacağını hatırlamak babında olsun bu yazılarımız, paylaşımlarımız :)


evet letaif kardeşim aynen öyle :)

ama bazen unutabiliyor insan neyi nasıl yapacağını hatırlamak babında olsun bu yazılarımız, paylaşımlarımız :)
evet hayat bazen insana unutturuyo olması gerkeni ...gerçekten iyi oldu bana hatırlattı mesala allah razı olsun

:-X :-X

teşbihte hata olmaz diyerek şöyle bir örnek vermek istiyorum;
bugün hepimiz gayrimüslimlerin icatlarını kullanıyoruz örneğin ışık, iletişim abidesi telefonlar, bilgi deposu bilgisayarlar, ulaşım hızı sağlayan arabalar ve benzerleri...

bu icatları bulanlar müslüman değiller amma biz buluşlarından istifade ediyoruz...neden? onları çok beğendiğimiz için mi? onların çıkarlarına faydalı olsun için mi? onları daha da ünlü kılmak için mi?
hayır! hiçbirisi de değil... biz işlerimiz kolaylaşsın, biraz daha rahat yaşayalım da ibadetlerimize daha çok vakit kalsın ve daha çok faydalı olalım diye kullanıyoruz bu araç ve benzerlerini...

şimdi gelelim psikoloji içerikli yazılara; evet onlar müslüman değil! hatta Türk olup Müslümanım deyip İslamı yaşamayanları hatta hatta bilmeyenleri var...
onlar için faydalı olur mu? olmaz mı? bilmem ama biz istifade edeceğimiz kadarını alıp, kendimizi ve bizden sonra ki nesli en güzel şekilde yetiştirelim...
ve artısı da bundan sonra psikoloji veya insan hayatına dair yazıları İmanı olan kişiler yazsın değil mi? :) (çok mu iyimser düşündüm bilmiyorum ama ben böyle düşünüyorum)

Güzelliklerden güzellikler çıkar; ama sıkıntılardanda güzellikler çıkarmak mümkündür.
TEŞEKKÜRLER...

ben teşekkür ederim kardeşim :)

tüm sıkıntılarımızın saklı kutu içerisinde güzellikler getirmesi dileğiyle ;)


Çocuk Egitimi ve Gelişimi

MollaCami.Com